Mieszkańcy miast łączmy się.

Tyle mówi się o ucieczce za miasto, na łono natury, bo miasto to tylko betonowa pustynia, miejska wyspa ciepła, po prostu zero kontaktu z naturą.

Idąc przez miasto, możesz nie mieć wrażenia, że obcujesz z przyrodą, ale tak właśnie jest: otacza cię gęsta sieć połączeń, do których zaliczają się wymiana składników odżywczych, sprzeczne interesy i komunikacja międzygatunkowa. Mamy przed sobą niewidzialny świat, który aż prosi się, żeby go poznać.

Wystarczy podczas spaceru spojrzeć pod nogi, zatrzymać się na chwilę i przypatrzeć niebu, zadrzeć głowę do góry i wypatrzeć gniazda ukryte w załamaniach dachów. Gatunki synantropijne są wszędzie dookoła nas i nie wiem, jak można ich nie zauważać!

Ponieważ jeszcze do niedawna w dzień wciąż temperatura przekraczała 20 stopni, to trochę czułam się, jakby dalej było lato. Mój urlop wypadł w tym roku dopiero na początku października i wcale nie wróciłam z gorącej Portugalii do chłodnej, mokrej Polski - pogoda jest naprawdę piękna. Ale zapowiada się małe załamanie pogody, dlatego uznałam, że to dobry moment na podsumowanie ostatnich miesięcy i powrót z blogowych wakacji.

Sami zobaczycie po zdjęciach, że chociaż nie wyjeżdżałam nigdzie na dłużej, to na nudę nie narzekałam. Niestety, nie narzekałam też na różne cielesne przypadłości, więc nie było to najbardziej udane lato mojego życia.

Jeśli miasto porównamy do organizmu człowieka, to jego najważniejszym organem będzie rynek - bijące serce miasta, punkt spotkań i miejsce najistotniejsyzch miejskich wydarzeń.

Prawie każde miasto i miasteczko na Dolnym Śląsku z poniemiecką historią może poszczycić się uroczym rynkiem, otoczonym przez kamieniczki. Ale nie Lubin. Zabudowania w okolicach rynku, chociaż wcale nie tak mocno zniszczone podczas wojny, zostały rozebrane w latach 60.. Miejska legenda mówi, że oczyszczone cegły wywieziono do Warszawy, by wspomóc odbudowę stolicy. Na pewno prawdą jest to, że pozostało jedynie 10% przedwojennej zabudowy.

Kto nie chciałby mieszkać w mieście, które się liczy? Dobrze się kojarzy, jest przyjemnym miejscem do życia, dającym szansę na szczęście. Nawet, jeśli świadomie decydujemy się na życie w przysłowiowej pipidówie, to marzymy o tym, by żyło się nam nie coraz gorzej, a coraz lepiej.

Do tego potrzebne są pieniądze - i władza. Dlatego to zazwyczaj stolice są najważniejszymi miastami w danych państwach, bo w nich skupia się władza, biznes i nauka Skoro stolica państwa może być tylko jedna (chociaż tych wyjątkowych państw o dwóch stolicach wcale nie jest tak mało, jak myślicie!), to może by tak zostać chociaż stolicą województwa...?

W kwietniu wisiała nad nami groźba zapanowania całkowitego chaosu przestrzennego - rząd zaczął prace nad projektem specustawy mieszkaniowej, nazywanej Lex Deweloper. W zeszłym miesiącu została w końcu podpisana, ale dzięki licznym głosom krytycznym wprowadzono do projektu kilka znaczących zmian. Tylko czy to oznacza, że ładowi przestrzennemu w Polsce już nic nie grozi (a przynajmniej nie bardziej, niż do tej pory)?

O założeniach pierwszej wersji Lex Deweloper pisałam już na blogu. Odzew specjalistów, środowisk architektonicznych i planistycznych czy nawet niektórych deweloperów był tak negatywny, że rząd zdecydował się na wprowadzenie do projektu ustawy o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (nazywanej potocznie specustawą mieszkaniową lub Lex Deweloper - to ze względu na powszechny pogląd, że prawo to będzie sprzyjało głównie deweloperom) znacznych zmian.