Chyba nie muszę Was przekonywać, że wrocławskie kamienice i ich podwórka skrywają wiele tajemnic, które warto poznawać. Odkrywałam je już dla Was na Nadodrzu, jednak jak się okazuje, wciąż wiele przede mną! Dopiero niedawno wybrałam się w końcu na najbardziej kolorowe podwórko we Wrocławiu, które zachwyca różnobarwnymi muralami.
Na Nadodrzu co chwila odbywają się podobne akcje, które mają integrować mieszkańców i zachęcać ich do upiększania swojej okolicy czy w ogóle do poznawania jej, tak jak Noc Nadodrza. Już pokazywałam kiedyś "Mozaika Nadodrza", czyli mozaikowe serce, którego każdy z kafelków został wykonany przez kogoś innego. A w okolicy działa też ogródek społeczny, który często jest świadkiem potańcówek. Te murale na podwórku przy Roosevelta po stronie z numerami parzystymi to inicjatywa artystów z Ośrodka Kulturalnej Animacji Podwórkowej - wcześniej świetnie zaaranżowano przestrzeń po stronie z numerami nieparzystymi.
Polanica-Zdrój jest jednym z pierwszych miejsc, które przychodzą mi na myśl, kiedy myślę o uzdrowiskach - może to przez te rozległe parki, letni tor saneczkowy i piękny budynek sanatorium? A jednak na początku swojej uzdrowiskowej działalności była w cieniu swoich bardziej znanych koleżanek i kolegów. Na pewno turystów i kuracjuszy pojawiło się więcej dzięki zbudowaniu kolei - tak samo jak w Długopolu czy Złotym Stoku.
Koniec miesiąca nie minął mi niezauważalnie, ale zupełnie zapomniałam o wrześniowych migawkach! Przecież dopiero co opowiadałam Wam, jak wyglądał mój sierpień! ;)
Czy ktoś z Was wyobraża sobie życie bez Google? Jeśli jesteście studentami, to na pewno nie - w końcu bez Wujka Google i Cioci Wikipedii trzeba by przesiadywać w bibliotekach, wypożyczać tony książek... A i w codziennym życiu przecież bardzo się to przydaje. Wystarczy parę kliknięć i cała wiedza świata pojawia się na naszym ekranie.
Skoro Google tyle wie o nas, naszym życiu i świecie, to postanowiłam sprawdzić, co wie o naszych polskich miastach. A właściwie - czego wyszukiwarka nauczyła się od nas, swoich użytkowników.
Wiesz, kiedy dobrze zrobiłaś zmieniając profil bloga z szafiarskiego na miejski, kiedy z książki o modzie w PRL-u najbardziej interesuje Cię rozdział o odbudowie Warszawy... Czyli dzisiaj opowiadam o odbudowie powojennej Warszawy, powojennej mody i powojennej kobiety.
Złoto rozpala zmysły i sprowadza na jego poszukiwaczy gorączkę złota. Jest takie miasteczko w Polsce, gdzie podobno już tysiąc lat temu wydobywano ten złoty kruszec, chociaż nigdy w formie złotych samorodków, które śniły się amerykańskim kopaczom (i Sknerusowi McKwaczowi).
Pamięć o złocie kryje się w nazwach wielu miejsc w tym rejonie, bo mamy i miasto Złotoryję, Złoty Potok, Złote Jamy, potok Złotuchę, Góry Złote, no i właśnie - Złoty Stok.
Nazwa Złoty Stok jest powojenna - jakoś trzeba było nazwać miasteczko na Ziemiach Odzyskanych, dlaczego więc nie od jego największego skarbu? Chociaż początkowo wybrano nazwę Równe (dziwna nazwa dla górskiego miasteczka), a stacja kolejowa nazywała się Rychłowiec, co może nawiązywało do niemieckiej (Reichenstein - bogaty kamień) czy czeskiej (Rychleby, dawniej Rychsteyn) nazwy?
