Kto nie chciałby mieszkać w mieście, które się liczy? Dobrze się kojarzy, jest przyjemnym miejscem do życia, dającym szansę na szczęście. Nawet, jeśli świadomie decydujemy się na życie w przysłowiowej pipidówie, to marzymy o tym, by żyło się nam nie coraz gorzej, a coraz lepiej.

Do tego potrzebne są pieniądze - i władza. Dlatego to zazwyczaj stolice są najważniejszymi miastami w danych państwach, bo w nich skupia się władza, biznes i nauka Skoro stolica państwa może być tylko jedna (chociaż tych wyjątkowych państw o dwóch stolicach wcale nie jest tak mało, jak myślicie!), to może by tak zostać chociaż stolicą województwa...?

W kwietniu wisiała nad nami groźba zapanowania całkowitego chaosu przestrzennego - rząd zaczął prace nad projektem specustawy mieszkaniowej, nazywanej Lex Deweloper. W zeszłym miesiącu została w końcu podpisana, ale dzięki licznym głosom krytycznym wprowadzono do projektu kilka znaczących zmian. Tylko czy to oznacza, że ładowi przestrzennemu w Polsce już nic nie grozi (a przynajmniej nie bardziej, niż do tej pory)?

O założeniach pierwszej wersji Lex Deweloper pisałam już na blogu. Odzew specjalistów, środowisk architektonicznych i planistycznych czy nawet niektórych deweloperów był tak negatywny, że rząd zdecydował się na wprowadzenie do projektu ustawy o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (nazywanej potocznie specustawą mieszkaniową lub Lex Deweloper - to ze względu na powszechny pogląd, że prawo to będzie sprzyjało głównie deweloperom) znacznych zmian.

Zawsze, kiedy widzę opuszczone budynki, serduszko mi się kraje. Taki potencjał zmarnowany! W historii takich miejsc zawsze przewija zaniedbanie przez ludzi - wojny czy pożary odciskają swoje piętno, ale dopiero obojętność ludzi doprowadza je do całkowitego rozpadu.

Jest tyle pięknych miejsc na świecie i w naszym kraju. Jak wybrać te, które naprawdę warto zobaczyć? Bo są przecież takie widoki czy zabytki, które doskonale znamy, chociaż nigdy nie widzieliśmy ich na żywo, bo spoglądają na nas z pocztówek (czy ktoś w ogóle jeszcze wysyła pocztówki?), przewodników, blogowych fotorelacji. Ale przecież w podróżach nie chodzi tylko o to, żeby coś zobaczyć, ale przede wszystkim - żeby coś przeżyć.

Od kilku moim ulubionym kryterium planowania wyjazdów jest takie: czy można wytropić tam przygodę? Jasne, uwielbiam chodzić po górach czy zwiedzać miasta, ale może gdzieś są jakieś skałki, kopalnie, wieże widokowe, cuda techniki...?

Lata 70. to złota era disco i narodziny hip-hopu. Scratchowanie, breakujący b-boys i b-girls, rymowanie, i oczywiście - graffiti. Roztańczony i rozśpiewany Bronx można oglądać w serialu "The Get Down".

Rozwój hip-hopu gatunku jest tu przedstawiony w niesamowicie interesujący sposób nawet dla osoby takiej, jak ja, czyli nielubiącej tego typu muzyki (do tej pory nie wiem, jak sobie poradziłam podczas oglądania "Luke'a Cage'a"!). Twórca serialu, Buz Luhrmann ("Wielki Gatsby", "Moulin Rouge!", "Australia"), korzystał z pomocy muzyków i grafficiarzy, którzy tworzyli wtedy hip-hopową kulturę. Chciał utworzyć jak najwierniejszy portret tamtych czasów, przepuszczony przez pryzmat swojej estetyki.

Gdzie szukać ciekawych do odwiedzenia miejsc, które niekoniecznie pojawiają się na pierwszych stronach wyszukiwarek? Miejsc osobliwych, nietuzinkowych. Tu na ratunek przyjdzie "Atlas Obscura".

Prawie 10 lat temu powstał internetowy portal, który miał być zbiorem "niespodziewanych, pomijanych, dziwacznych i tajemniczych" miejscówek, cudów natury czy tradycji i dań z całego świata. Teraz to także zbiór ciekawych historii - możecie dowiedzieć się stamtąd, jak ananas stał się symbolem gościnności albo zobaczycie makiety najciekawszych wieżowców, które... nigdy nie powstały. A dwa lata temu jego twórcy, Joshua Foer i Dylan Thuras wraz z  Ellą Morton wydali książkę-przewodnik o polskim tytule "Atlas Osobliwości", którą w czerwcu postanowiłam się zaopatrzyć.