Gdyński Szlak Modernizmu

Ludwig Mies van der Rohe

Tę maksymę znają chyba wszyscy, bo minimalizm jest przecież ostatnio w modzie. Jednym z założeń modernizmu był właśnie minimalizm - odejście od strojności i zdobień, miała liczyć się po prostu funkcja budynku, jak najpraktyczniej wykorzystująca możliwości żeliwa, stali i betonu. Elewacje miały być białe lub pastelowe, z licznymi przeszkleniami i okrągłymi okienkami (bulajami lub oculusami), które miały podkreślić nowoczesność tej architektury. Popatrzcie tylko na Wrocławski Manhattan czy Pawilon Czterech Kopuł.

Białe miasto, okno na świat, słoneczne miasto - to tylko niektóre z określeń Gdyni. Śródmieście Gdyni, zbudowane praktycznie w całości w latach 30. ubiegłego wieku jest popisem możliwości ówczesnych architektów i urbanistów, który na żywym organizmie wdrożyli modernistyczne założenia. Kamienice o geometrycznych bryłach czy opływowe linie elewacji, nawiązujące do okrętów i morskich fal. Modernizm nie był jednolitym nurtem w architekturze i doskonale widać to w Gdyni, gdzie sąsiadują ze sobą budynki w stylu późnego funkcjonalizmu, monumentalizmu czy też w nurcie luksusowym.

Na Gdynię zaplanowane miałam tylko kilka godzin, w tym obiad, zwiedzanie "Błyskawicy" i "Daru Pomorza". Wybrałam więc trasę z dworca PKP na molo i z powrotem, starając się przy okazji jak najwięcej zobaczyć, ułożoną przez Kasię i Macieja z bloga "Ruszaj w drogę".