Miłość w Zakopanym

Ach, pojechać do Zakopanego i zakochać się... Spoglądać na majestatyczne szczyty, spacerować po Krupówkach trzymając się za ręce, kupować sobie pasujące do siebie papcie z owczego runa...

Zacznijmy od oczywistej oczywistości - tak, w tytule jest błąd. Jeśli wszedłeś na mojego bloga napisać mi, że się pomyliłam, to przepraszam, ale muszę to powiedzieć - mam Cię!
Piosenka Sławomira jest wszędzie, a już na pewno na okrągło pojawia się w radiu. Sama liczba odsłuchań na youtubie mówi o popularności "Miłości w Zakopanem". Może się podobać, może się nie podobać, ale nie sposób odebrać jej waloru edukacyjnego. Już chyba każdemu na stałe wdrukuje się do głowy, że jak miłość, to tylko w Zakopanem.

Nazwy miejscowe rodzaju nijakiego zakończone na -e i odmieniające się przymiotnikowo mają w narzędniku i miejscowniku końcówkę -em.
Inne przykłady takich nazw:

• Wysokie Mazowieckie − w Wysokiem Mazowieckiem,

• Ruciane-Nida − w Rucianem-Nidzie,

• Krasne − o Krasnem,

• Blizne − w Bliznem.

Pewnie sami macie na myśli jeszcze kilka takich przykładów, bo jest zdecydowanie więcej takich wprawiających z zakłopotanie nazw geograficznych - na przykład Góra znajduje się w powiecie górowskim, a nie górskim! Mnie wciąż zaskakuje, kiedy ktoś odmienia w Lubiniu zamiast w Lubinie (albo wręcz myli z Lublinem).

autor zdjęcia: Katarzyna Targosz, Matka na szczycie

Co do samego Zakopanego, to nigdy mnie tam nie ciągnęło. Tatry wydają mi się za wysokie i trochę niebezpieczne, nie zdziwicie się więc, że byłam tylko nad Morskim Okiem i to już bardzo dawno temu. Podziwiam wszystkich, którzy decydują się na wysokogórskie wspinaczki, a alpinistów i himalaistów już w szczególności, bo trzeba mieć w sobie naprawdę dużo odwagi i samozaparcia, żeby odbywać takie wyprawy.

Tatrzańskie szczyty uwielbiam za to oglądać u Matki na szczycie (sami popatrzcie na to zdjęcie u góry!) - z takiej odległości zdecydowanie mogę je podziwiać.

Są takie dni...
… kiedy można się tylko zachwycać i wszelkie słowa są zbędne!
Są takie zachody słońca, kiedy człowiek czuje się bardzo malutki wobec potężnego piękna natury.
Są takie miejsca, które pokazują, jak ten świat jest wspaniały!

Aż do wybuchu drugiej wojny światowej Zakopane odgrywało w Polsce rolę wielkiego literacko-artystycznego klubu. Kto z braci artystycznej raz łyknął tego zaczarowanego powietrza, musiał już albo przyjeżdżać tu kilka razy dor oku , albo też tak czuł się wszędzie źle, że osiadał w Zakopanem na stałe.