Moja przygoda z tą techniką zaczęła się 4 lata temu na obozie artystycznym w Danii, a konkretnie w domu kultury w Aalborgu. Chociaż na obozie mieliśmy możliwość brać udział w zajęciach dotyczących fotografii, malowania, projektowania wnętrz, obróbki cyfrowej zdjęć i tworzenia biżuterii, więc było bardzo aktywnie i kreatywnie, to oczy nam się zaświeciły na wieść o różnych rodzajach zajęć, jakie prowadzone były w tym domu kultury. Fusing był właśnie jednym z nich.

Mając do dyspozycji szklane płytki, kolorowe szkiełka, szklaną tłuczkę, różne metalowe elementy i specjalne farby w formie proszku, mogliśmy stworzyć miseczki lub wiszące formy - aniołki, domki, ptaszki.

Kawałki szkła tnie się diamentowymi przecinakami, można je też szlifować w fantazyjne kształty, ale wymaga to cierpliwości, jak i wielkiego skupienia - trzeba uważać na palce i oczywiście nosić ochronne okulary, żeby szklany pył nie dostał się do naszych oczu.

Tu na zdjęciu mamy właśnie pierwszy etap powstawania miseczki, czyli układanie kawałków szkła na  płytce, która miała być dolną warstwą miseczki. (Niestety nie mam zdjęć gotowych wyrobów.)